Leasing afgelopen. Dat ene moment, elke 5 jaar, is weer daar. Ik moet beslissen of ik een nieuwe auto koop, die van mij nog even zal houden of niet.
Deze keer (voor de eerste keer ever) een ongelooflijke moeilijke beslissing. Meestal denk ik zo: garantie op, leasing afgelopen, verkopen en nieuwe (fiscaal voordeligere) auto die afgestemd is op de behoeften van dat moment. Nu niet, want alles rond het thema’s auto’s wringt ongelooflijk hard bij mij. Er is de fiscaliteit, de aftrekbaarheid, de prijzen (aankoopprijzen en energieprijzen), de tijdsdruk (als ik een plug-in hybride wil kopen), de lange levertermijnen (gemiddeld 1,5 jaar), de onzekerheid rond het beleid, de laadpalen kwestie, het milieu, mijn fietsliefde, de weinige km’s die ik doe, de elektrische auto van mijn man (met vrij lage range en net te klein voor gezinsvakanties),…
Enfin, zoals je leest: ik ga niet over één nacht ijs. Ik vind het trouwens ongelooflijk duur, die nieuwe auto’s, zeker in verhouding tot mijn gebruik en nood. Maar goed, de overheid beslist dus dat ik qua aftrekbaarheid en kosten niets beters kan doen dan een lekker dure hybride of elektrische auto kopen (eeeeuh, wilden we niet net MINDER auto’s op onze wegen???). En zonder auto, dat lukt me niet moet ik met lood in mijn schoenen toegeven. Ik heb dus de eerste dagen van mijn vakantie gebruikt om garages af te schuimen, offertes op te vragen, mogelijkheden te bespreken met qua financiering,… Mijn bedenkingen en dilemma’s heb ik trouwens ook voorgelegd aan iedere verkoper, bankier en boekhouder. En weet je wat? Er is NIEMAND die me het gevoel gaf echt te luisteren en me te begrijpen, behalve die ene bankier die me vertelde dat ik ‘mijn tijd voor was’ en ze nog niemand had ontmoet die er zo grondig over nadacht. Voor de bank in kwestie wel een hot topic trouwens, om aan te pakken dit najaar.
De verkopers vinden dat ik maar snel moet beslissen, de boekhouder denkt aan mijn financiële voordelen, mijn man aan onze vakanties, mijn (kangoeroe-mee-inwonende) ouders aan de stroomcapaciteiten van onze boerderij en mijn kinderen vergelijken iedere auto die ik in overweging neem met de dure bolides die hun favoriete You Tubers boven toveren. Iedere auto rit met mijn lieftallig gezin eindigt trouwens in een nieuwe auto discussie. Gezellig bij ons de laatste tijd! 🤣 Ik neem dan maar overwegend de fiets….
Conclusie: ik sta er alleen voor? Niemand die me echt kan helpen. De verkopers, die het goed bedoelen, maar waarvan ik duidelijk teveel vraag, lijken mij liever te mijden dan te kennen. Maar al te graag zou ik met iemand willen kunnen overleggen die echt meedenkt, me helpt beslissen, op dezelfde golflengte zit. De wanhoop soms nader nabij dan ik wil toegeven bedacht ik me dat solo-ondernemers zich vaak zo voelen. Alleen in hun beslissingen, alleen in hun eenzaamheid, alleen in hun enthousiasme, alleen in hun teleurstellingen. Ik herinner me die tijd, het pré-Valerie-tijdperk en pré-Touch of Gold- tijdperk, trouwens zelf maar al te goed.
Net daarom vinden Valerie en ik die persoonlijke aanpak in onze eigen business zo belangrijk. We proberen altijd 100% authentiek te connecteren op een dieper niveau (bye bye oppervlakkigheid) én te luisteren naar verhalen.
We noemen onszelf trouwens om die reden Feelgood Business Consultants. Consultants met een gouden randje, gefocust op die persoonlijke connectie En we love it! We denken en horen van onze klanten dat ze het gevoel krijgen dat er echt naar hen geluisterd wordt, mee wordt gezocht naar oplossingen en ze zich nooit een onbegrepen nummer voelen. Wil jij ontdekken hoe we werken? Surf dan naar onze website, ontdek het Feelgood Business en Marketing Model en stap over de drempel (als die er al is) om dat vrijblijvende berichtje te sturen en dan samen een babbeltje te slaan.